Kilka słów o Św. Piotrze
Poniżej chcieliśmy przybliżyć Wam nieco postać św. Piotra. Nie są to jakieś nieznane fakty z życia, czy rozprawa naukowa. Raczej będzie to próba opowiedzenia najbardziej znanych faktów, tak aby gra była ciekawsza, bo bogatsza o pewną wiedzę na temat najważniejszego z apostołów.
Informacje na temat Świętego Piotra czerpiemy głównie z Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich. Wiadomo, że pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Genezaret i razem z bratem Andrzejem i swoim ojcem był rybakiem. Przypuszcza się, że mniej więcej w wieku 30 lat spotkał Jezusa, który powołał go wraz bratem na „rybaków ludzi”. Jak przekazał św. Mateusz Ewangelista Pan Jezus miał rzecz do Piotra, jego brata Andrzeja i dwóch synów Zebedeusza – Jana i Jakuba: „Pójdźcie za mną a uczynię Was rybakami ludzi” (Mt 4,19).
Imię Piotr nadał mu Jezus, ponieważ pierwotne imię apostoła brzmiało Szymon z hebrajskiego Szim on co znaczy Bóg wysłuchał. Piotr zaś pochodzi z greckiego petros, czyli skała, ponieważ Piotr miał się stać podstawą, opoką na której miał powstać Kościół. Jak przekazuje Mateusz Jezus rzekł Piotrowi: "Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie" (Mt 16,18-19).
Piotr stał się najwierniejszym uczniem Jezusa i towarzyszył mu we wszystkich ważnych wydarzeniach aż do pojmania Pana Jezusa. Był z nim na górze Tabor podczas przemienienia, podczas wskrzeszenia córki Jaira czy podczas nocy w ogrójcu gdzie w czasie pojmania rzucił się z mieczem na jednego ze sług kapłanów. Mimo jego niepodważalnie najważniejszej roli wśród uczniów Jezusa i okazywanego mistrzowi przywiązania, Pan Jezus rzekł mu, że po trzykroć się go wyprze. Tak też się stało po pojmaniu Jezusa, kiedy Piotr trzykrotnie wyparł się tego że jest uczniem Jezusa. Mimo to Jezus potwierdził ponownie prymat Piotra i jego opiekę nad Kościołem.
Piotr po śmierci swego mistrza stał się duchowym przywódcą chrześcijan i to jemu zawdzięczamy kluczową dla Kościoła decyzję o przyjmowaniu w szeregi chrześcijan wszystkich, także pogan nie będących wyznawcami judaizmu. Według Dziejów Apostolskich Piotr stał na czele chrześcijan w Jerozolimie, działał też w Samarii, Liddzie i Jaffie oraz Cezarei Palestyńskiej, gdzie nawrócił pierwszego Rzymianina setnika Korneliusza. Od Boga otrzymał dar uzdrawiania chorych a podczas Zesłania Ducha Św. Dar mowy wieloma językami.
W roku 44 naszej ery został na rozkaz Heroda Agryppy aresztowany i miał zostać stracony, tak jak wcześniej Jakub Apostoł. Według Dziejów Apostolskich został jednak uwolniony z więzienia przez anioła (Dz 12, 1–17). Po ucieczce z więzienia opuścił Jerozolimę. Nie wiadomo gdzie przebywał dokładnie, wiadomo ze po śmierci Agryppy w 49 roku wziął udział w Soborze Jerozolimskim gdzie sprzeciwił się narzucaniu poganom obyczajów żydowskich. Na pewno przebywał w Antiochii, w roku 50 n.e. gdzie wyświęcił pierwszego biskupa tego miasta, Ewodiusza. Tam też według Nowego testamentu doszło do sporów ze św. Pawłem z Tarsu (Ga 2, 11–14) . Piotr prawdopodobnie przebywał także w Koryncie i północnych prowincjach Azji Mniejszej, gdzie nauczał wśród Żydów.
Bezsporną kwestią jest fakt przebywania pod koniec życia w Rzymie. Jedna z legend głosi, że Piotr w czasie pierwszych pogromów i prześladowań chrześcijan próbował uciec z miasta. Jednak spotkał na swej drodze Pana Jezusa i gdy go zapytał "Quo vadis? Domine" (Dokąd idziesz Panie?) usłyszeć miał „idę do miasta, aby mnie powtórnie ukrzyżowano”. Piotr zawrócił do Rzymu a w miejscu tego zdarzenia postawiono kościół.
Piotr zginął w Rzymie w czasie prześladowań. Miało to miejsce wedle tradycji 29 czerwca 67 roku jednak badacze przypuszczają, że pogromy nie trwały dłużej niż kilka miesięcy i prawdopodobną datą śmierci apostoła jest jesień 64 roku (jedną z podawanych dat jest dzień 13 października 64 r). Wiadomo jaką śmiercią zginął Piotr. Został ukrzyżowany na Wzgórzu Watykańskim, jednak na własną prośbę powieszono go na krzyżu głową w dół, ponieważ twierdził, że nie jest godzien umrzeć śmiercią jak jego Pan. W miejscu jego śmierci postawiono kościół. Dziś stoi na tym miejscu Bazylika Św. Piotra.
