Adam i Ewa po opuszczeniu
raju, otrzymali od Boga potomstwo. Urodziło im się dwóch synów: Kain i Abel.
Kain, starszy - uprawiał rolę, Abel - młodszy był pasterzem trzód. |
Obaj bracia składali
przed Bogiem ofiarę - dziękowali w ten sposób za owoce swojej pracy. Abel
złożył w ofierze owcę, a Kain pierwsze plony zboża. Abel miał czyste serce
i jego ofiara radowała Pana Boga. Kain zaś, był zazdrosny i Bóg nie przyjął
jego ofiary. Nie podobało się to Kainowi i chodził z ponurą twarzą. Bóg
powiedział do Kaina "gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną." |
Ale Kain
nie chciał być posłuszny Panu Bogu. W jego sercu zamieszkało zło. Postanowił,
że zabije swojego brata - Abla. Gdy byli w polu, Kain wziął kamień i zabił
Abla. Bóg zapytał Kaina: "Gdzie jest twój brat Abel". Kain odpowiedział:
"Nie wiem nie jestem jego stróżem". Ale Pan Bóg wiedział co uczynił Kain,
więc rzekł do niego: "Nie będziesz uprawiał swej roli. Na twoim polu już
nic nie wyrośnie. Staniesz się tułaczem na ziemi." Kain przestraszył się,
że gdy opuści swój dom, każdy będzie mógł go zabić, ale Pan Bóg obiecał
mu Swoją opiekę w trakcie tułaczki. |
|