JAKUB I EZAW
Biblia dla Dzieci na CD - słuchowisko
Zamów w Księgarni Religijnej Dobrego Pasterza
Abraham żył 175 lat. Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi. Kiedy Izaak miał 40 lat ożenił się z Rebeką i mieli oni dwóch synów - Ezawa i Jakuba. A Bóg wybrał sobie młodszego syna - Jakuba i jego obdarzył swym błogosławieństwem.
Gdy chłopcy podrośli - Ezaw został myśliwym, Jakub zaś lubił przebywać z matką. Izaak kochał Ezawa, bo przyrządzał mu ulubione potrawy z upolowanej zwierzyny. Rebeka natomiast bardziej troszczyła się o Jakuba, bo był delikatny i nie miał takiej siły jak Ezaw.
Pewnego razu Jakub gotował w domu jakąś potrawę. Ezaw zmęczony wrócił z polowania. Poczuł zapach przygotowanego posiłku i rzekł do Jakuba: "Jestem bardzo głodny, daj mi troszkę tej potrawy." "Dam ci - powiedział Jakub - ale najpierw oddaj mi swój przywilej pierwszeństwa." Ezaw odstąpił Jakubowi swoje pierwszeństwo w rodzinie za miskę gotowanej soczewicy i przysiągł bratu, że oddaje mu ten szczególny dar na zawsze.
Izaak zestarzał się i coraz słabiej widział. Pewnego dnia przywołał do siebie Ezawa i powiedział: "Mój synu, nadszedł czas, abyś otrzymał ode mnie błogosławieństwo. Idź więc i upoluj zwierzynę. Kiedy przyrządzisz z niej moją ulubioną potrawę, przyniesiesz mi ją a ja ci wtedy pobłogosławię." Za namiotem stała Rebeka i słuchała, o co prosił Izaak swego syna Ezawa.
Kiedy więc Ezaw poszedł na łowy, matka postanowiła posłać młodszego syna, Jakuba do ojca po błogosławieństwo.
Jakub posłuszny poleceniu matki przyniósł dwa koźlęta, z których Rebeka przyrządziła smaczną potrawę. Potem owinęła ręce i szyję Jakuba kozimi skórami, tak by był podobny do Ezawa, ubrała go w szaty starszego syna i dała mu przygotowaną potrawę, by zaniósł ją ojcu.
Izaak udzielił swojego błogosławieństwa Jakubowi, bo nie rozpoznał, że młodszy syn podał się za starszego.
A kiedy Ezaw wrócił z polowania i dowiedział się, że Jakub otrzymał błogosławieństwo przeznaczone dla niego, bardzo się rozgniewał. Jakub musiał opuścić rodzinę na jakiś czas, bo gniew brata był bardzo wielki. Pożegnał się z matką i wyruszył w drogę.
Podczas wędrówki Jakub zatrzymał się w pewnym mieście na nocleg. Znalazł jakiś kamień, podłożył sobie pod głowę i zasnął. We śnie ujrzał drabinę, która stała na ziemi, a wierzchołkiem dotykała nieba. Po niej chodzili aniołowie Boży w górę i w dół. Na jej szczycie stał Bóg i mówił: "Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której śpisz oddaję tobie i twemu potomstwu. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz. Nie opuszczę cię, to ci obiecuję." Gdy Jakub obudził się złożył ślub: Pan będzie zawsze moim Bogiem!
i wyruszył w dalszą drogę.
Podczas drogi, Bóg jeszcze raz objawił się Jakubowi i nadał mu nowe imię - Izrael.
Stworzenie Świata Adam i Ewa Kain i Abel Arka Noego Wieża Babel Abraham Józef Mojżesz